Same same, but different
5 april 2010 - Bangkok, Thailand
Toch een beetje verdrietig liet ik Australie achter me, maar dat was snel over toen het reizen in Azie eenmaal begon! Na een dag tempels bezichtigen in Bangkok heb ik me er snel uit de voeten gemaakt. Niet omdat het een vervelende stad is, maar bizar heet en druk is het er wel. Even op zoek naar wat rustigers. Op naar Chang Mai in het noorden van Thailand. Chang Mai is nog steeds een redelijk grote stad, maar lang niet zo chaotisch als Bangkok. Daarnaast is het klimaat er een stuk aangenamer. Op mijn to-do lijstje voor Chang Mai stond, wat een verrassing, tempels gezichtigen. Vrouwen zijn niet toegestaan een monnik aan te spreken op straat. Als zij het pad van een monnik kruisen wordt van hen verwacht opzij te stappen omdat zij de monnik niet dienen aan te raken. Bijzonder was het dan ook voor mij dat ik in een van de tempels een uur lang met een student monnik heb mogen praten. Veel wijzer ben ik niet geworden over het boeddhisme maar het was erg interessant onze levens te vergelijken aangezien we dezelfde leeftijd hadden. Ik kan me moeilijk iets bij het zijne voorstellen en hij volgens mij bij dat van mij. Het heeft me nogmaals in doen laten zien dat Nederland lang zo'n gek landje nog niet is. Ik moet toegeven dat ik het na deze dag wel even had gehad met tempels dus de volgende dagen ben ik de modder en de keuken ingedoken.
Bij modder denk je misschien aan een 'heerlijk' modderbad gevolgd door een welbekende thaise massage. Niets is minder waar. Ik heb een dag voor mahout gespeeld. Een mahout is een olifantenverzorger en de hele dag mocht ik zijn taken van hem overnemen, de leuke dan. We hebben de olifanten gevoerd, bereden en gewassen. Vooral dit laatste was fantastisch. Mijn olifant had wel zin in een bad en besloot zich volledig opzij te werpen waarbij mahout en semi-mahout eraf geslingerd werden. Compleet doorweekt probeerden we te ontsnappen aan de ronddrijvende olifantendrollen door terug op zijn rug te klimmen. Gelukkig had een van de mahouts zijn olifant het commando geleerd om zijn slurf vol te zuigen en iedereen nat te spuiten. "Schoon" werden we dus toch wel weer. Het was voor mij echt een fantastische ervaring. Hoe onwennig je in het begin bent met die grote beesten om je heen, hoe vertrouwd het aan het einde van de dag voelt.
Naast de modder ben ik een dag de keuken ingedoken. Het thaise eten is zo gigantisch lekker. Dat zou ik graag thuis ook willen maken. Zoals een goed huisvrouw betaamt knoopte ik mijn schort voor en ging aan de slag. Eerlijk toegegeven, de kwaliteit van mijn thaise eten is nog niet diner-party-waardig. Gelukkig kreeg ik een kookboekje kado dus daar kan nog aan gewerkt worden.
In Chang Mai heb ik een aantal meiden leren kennen. Twee Israelische meiden (Enav en Chen) en twee Canadese meiden (Carly en Meg). Met deze meiden ben ik vanuit Chang Mai naar Pai gegaan. Pai is echt een super relaxt rustig dorpje waar je heerlijk kunt chillen en kunt genieten van het goede eten in vele gezellige barretjes en cafetjes. Dat hebben we dan ook volop gedaan. Daarnaast hebben we een dagje scooters gehuurd om de omgeving te verkennen en hebben Meg en ik een heerlijke vismassage genomen onder het motto 'je moet alles in je leven eens geprobeerd hebben'.
Samen met Carly en Meg ben ik vanuit Pai doorgereisd naar Laos. Onze eerste stop in Laos was the Gibbon expierence. Tijdens the Gibbon expierence overblijf je twee nachten in boomhutten in the jungle. Versprijdt door de jungle zijn meerdere boomhutten te vinden. Je kunt deze bereiken door te hiken en onderweg gebruik te maken van de kabelbanen die ze van boom tot boom gespannen hebben. Zoals de naam al wel doet vermoeden leven er gibbons in deze jungle en wij hebben het geluk gehad deze nog te zien ook! Weliswaar van een afstand, maar we zagen ze heen en weer slingeren tussen de bomen. Het geluid dat ze maken is echt fantastisch. Het klinkt zo hard door de bomen heen dat het lijkt alsof ze een meter naast je staan! Het was echt een unieke ervaring. En ik had het geluk mijn boomhuis te delen met een leuke groep mensen. 's Avonds wanneer het vroeg donker wordt is er weinig anders te doen dan kletsen. We hebben gesprekken gehad over alle mogelijke onderwerpen. Er is geen spelkaarten aan te pas gekomen.
Na the Gibbon expierence ben ik samen met Carly en Meg naar Luang Namtha gereisd. Vier anderen die we tijdens the Gibbon expierence hadden leren kennen gingen ook deze kant op dus al snel vormden we een groep van zeven. Tot aan Vientiane heb ik met deze groep gereisd. We hebben gemountainbiked, grotten bezocht, tempels bekeken, in watervallen gezwommen, over the nightmarkets in Luang Prabang gestruind, lekker uit eten geweest, goedkoop bier gedronken enz.
Erg indrukwekkend vond ik de hiking trail van twee dagen die we hebben gedaan. Tijdens deze wandeltocht verbleven we een nacht in een bergdorpje, Aka. Het leven in dit dorpje zag er echt totaal anders uit dan alle andere plekken waar ik tot dan toe in Azie was geweest. De mensen zijn er arm, alles is stoffig en vies, er is geen stromend water en de mensen doen er gigantisch zwaar werk. Mensen lopen (volgens mij) dag in dag uit in dezelfde gescheurde kleren of kinderen hebben zelfs geen kleren aan. Overal lopen varkens met biggetjes en honden met hun pups rond. In het dorp staan vele kleine huisjes die gebruikt worden wanneer de vriend van een meisje komt slapen. Zij hoeven dan niet te slapen in het ouderlijk huis, maar hebben hun eigen huisje. Dit gebeurt vanaf dat de meisjes 13 jaar zijn!
Ik vond het bezoek aan het dorp vrij schokkend en wist ook niet goed of ik er als toerist goed aan deed erheen te gaan. De kinderen reageerden allemaal enthousiast en nieuwsgierig. De volwassenen keken ons echter met argus ogen aan, voor mijn idee. Travel agencies weten het heel mooi te brengen: met het geld dat jullie betalen voor de tocht, kunnen wij de mensen in het dorp helpen. Onze gids vertelde echter dat de mensen in het dorp echt bizar weinig krijgen vergeleken met de prijs die wij betalen. Waar blijft toch dat andere geld? Ik vraag me soms af of dat niet gewoon op de bankrekening van een of andere arrogante westerling eindigd. Na mijn bezoek aan het dorp vraag ik me dus af of het uberhaupt zo goed is voor het dorp om toeristen te ontvangen. Ze lijken in mijn ogen niet blij te zijn met die blanke toeristen die hun dorp door komen paraderen met hun fotocamera's. En gelijk geef ik ze.
Even wat vrolijkers: Vang Vieng, the party place to be. Dat klinkt natuurlijk heel fout. En dat is het natuurlijk eigenlijk ook, maar leuk is het wel! Het idee is dat je gaat tuben. Dat houdt in: drie meter in een band de rivier afdrijven om bij de eerste bar je eerste drankje te doen. Na dit eerste drankje, doe je er misschien nog een voordat je doorgaat naar de volgende bar en zo door. Wij hebben het niet met tubes gedaan, maar gewoon door te zwemmen. Zo hou je weer wat geld over om een bucket van te kopen ;). Die dag was Andy's verjaardag, een engelse gast met wie we reisden. We hadden hem een taartje en t-shirt met marker gekocht. Je kunt je voorstellen dat er aan het einde van de dag allemaal foute teksten op zijn rug geschreven waren. Het was echt een onwijs toffe dag!
In Vientiane, onze volgende stop na Vang Vieng, werd het tijd om gedag te zeggen tegen de groep. Iedereen ging vanaf daar naar het zuiden van Laos. Ik ging naar het zuiden van Thailand. Het was vooral even gek om gedag te zeggen tegen Meg en Carly. Ruim drie weken waren we met elkaar opgetrokken. We hebben kamers gedeeld en vooral in tijden van buikkrampen en vele wc bezoeken, heb je niets meer voor elkaar te verbergen. Het waren echt twee gigantisch lieve, gezellige meiden. Binnen korte tijd leer je elkaar goed kennen en dan is het toch altijd weer even gek om gedag te zeggen en in je eentje verder te gaan. Maar het werd tijd, dus op naar de eilanden van Thailand!
Ik koos ervoor maar naar twee eilanden te gaan. Ik ben al zolang op reis dat ik mijn laatste twee weekjes niet constant reizend maar vooral relaxt door wilde brengen. En dat is gelukt hoor! Er zijn geen betere plekken om dat te doen dan op Koh Tao en Koh Phangan. Als eerst was Koh Tao aan de beurt. Ik ben bewust niet in the main touristy area gaan zitten. In plaats daarvan vond ik een bungalow voor een leuk prijsje op een onwijs rustig stuk van het eiland. Desondanks zat het 15 minuten lopen van een aantal chille barretjes vandaan. De eerste avond leerde ik een leuke groep mensen kennen en vanaf toen was 'Budha View' mijn nieuwe tijdelijke stamkroeg. Overdag was ik vooral aan het relaxten, zwemmen, strandhangen, snorkelen, boek aan het lezen of dagboek aan het schrijven. Jeetje, wat klinkt dat saai als ik het op schrijf! Maar wat was het relaxt toen ik daar zat! Elke avond genoot ik vanaf mijn prive veranda vanuit mijn hangmat van de ondergaande zon. Daarna was het tijd om richting kroeg te gaan voor een biertje of een bucket. Alleen de laatste avond ben ik naar het meest toeristische stuk gegaan van het eiland. Overdag leerde ik wat mensen kennen die vonden dat ik het eiland echt niet kon verlaten zonder er te zijn geweest. Dus Luus toch maar mee achterop de scooter. Wat een legendarische avond! We zijn naar een lady boy show geweest. Mijn god wat heb ik gelachen en wat heb ik me verbaasd! Bij sommige kun je best zien dat ze mannen zijn, maar bij anderen zou je het echt niet weten als je ze op straat tegen zou komen. Bizarheid ten top! Na de show hebben we nog wat drankjes gedaan op het strand en genoten van een vuurshow. Vervolgens moest ik toch echt naar bed om nog even 3 uurtjes slaap te pakken voordat mijn ferry mij naar Koh Phangan zou brengen. Het enige jammere aan Koh Tao was dat ik er wilde gaan duiken. Dit kon echter niet doordat ik een oorontsteking had opgelopen in Vang Vieng. Op dat minpuntje na heb ik er echt een toptijd gehad. Ik had graag willen blijven, maar de full moon party op Koh Phangan wachtte.
Ook op Koh Phangan had ik een hele relaxte bungalow. Het resort zag er erg mooi uit met een bar op het strand en een restaurant met goed eten. De mensen waren er super vriendelijk. Mijn eerste avond op Koh Phangan leerde ik Janneke kennen, een Nederlandse uit Utrecht. Echt een leuke meid waar je een flink feestje mee kunt bouwen. We zijn samen naar the full moon party gegaan en hebben echt een mega leuke avond gehad! We hebben de hele avond staan dansen en buckets gedronken. Om 5 uur 's ochtends ploften we op het strand neer geen idee hebbend dat het al zo laat was. Tegen de tijd dat we in de taxi zaten kwam de zon al op. Echt een mooi feest met een iets minder mooie volgende dag. Ik heb vooral geslapen..
Aangezien ik niks van Koh Tao had gezien, wilde ik wel graag wat meer van Koh Phangan zien. Het kwam goed uit dat Janneke een scooter had gehuurd en hetzelfde plan had. Samen hebben we het eiland over gecrosst en op verschillende stranden gerelaxt. Na zo'n actief dagje waren we ook wel weer klaar voor nog een stapavondje. Wat mij betreft een nog mooiere dan de full moon. Met mijn persoonlijke hoogtepunt van de avond: springen in een in vuur staand springtouw. Als jullie nog niet wisten dat ik stoer was, dan weten jullie het nu. Ha! Voor de verandering heb ik de dag na dit feest maar weer een relax dagje genomen om vervolgens vaarwel te moeten zeggen tegen de mooie stranden en blauwe zee van Thailand. Ik was nogmaals verdrietig om een plek te moeten verlaten. Ik zat zo in mijn reis-mode en was zo volop aan het genieten dat geen haar op mijn hoofd er blij mee was naar huis te moeten. Ondertussen zit ik in Bangkok, heb al mijn souvenirs ingeslagen en kijk er naar uit naar het vliegveld te gaan.
Aangezien ik niks van Koh Tao had gezien, wilde ik wel graag wat meer van Koh Phangan zien. Het kwam goed uit dat Janneke een scooter had gehuurd en hetzelfde plan had. Samen hebben we het eiland over gecrosst en op verschillende stranden gerelaxt. Na zo'n actief dagje waren we ook wel weer klaar voor nog een stapavondje. Wat mij betreft een nog mooiere dan de full moon. Met mijn persoonlijke hoogtepunt van de avond: springen in een in vuur staand springtouw. Als jullie nog niet wisten dat ik stoer was, dan weten jullie het nu. Ha! Voor de verandering heb ik de dag na dit feest maar weer een relax dagje genomen om vervolgens vaarwel te moeten zeggen tegen de mooie stranden en blauwe zee van Thailand. Ik was nogmaals verdrietig om een plek te moeten verlaten. Ik zat zo in mijn reis-mode en was zo volop aan het genieten dat geen haar op mijn hoofd er blij mee was naar huis te moeten. Ondertussen zit ik in Bangkok, heb al mijn souvenirs ingeslagen en kijk er naar uit naar het vliegveld te gaan.
"Je leert elke dag iets nieuws"
Dit heb ik me het afgelopen jaar vaak bedacht. Gister nog ontmoette ik twee gasten uit Libanon, een landje waar ik echt niets vanaf wist. Vorige week wist ik nog niet dat je van de combinatie van ibuprofen en alcohol maagbloedingen kan krijgen. Een jaar geleden dacht ik nog dat reizen gaat om alle mooie dingen die je ziet. Ondertussen weet ik dat de mensen die je ontmoet veel belangrijker zijn. Ik heb ontzettend veel geleerd het afgelopen jaar, heb zoveel nieuwe ervaringen opgedaan en verschillende mensen leren kennen. Ik ben super blij en trots op het leventje dat ik geleid heb het afgelopen jaar. Een onvergetelijke tijd die niemand me meer afneemt. Ik heb de reiskriebels goed te pakken dus wie weet waar die me in de toekomst nog gaan brengen. Voor nu is het in elk geval even gedaan. Ik ben klaar om naar huis te gaan.
Op naar mijn familie, mijn vrienden, mijn werk, mijn huis, mijn kamer en mijn kledingkast. Ik kijk ernaar uit iedereen weer te zien en jullie verhalen te horen van het afgelopen jaar. Voor het eerst kan ik mijn blog eindigen met:
Tot snel!!
Liefs Lucienne
P.S. Neem vooral over twee dagen nog eens een kijkje want thuis ga ik m'n foto's uploaden en die zijn zeker de moeite waard :)
En dat je toch wel weer zin hebt om naar huis te gaan! Ik wens je een hele goede vlucht (als je dit nog leest) en ik zie je morgen! Tot morgen luus! xxx sandra
prachtige samenvatting van jouw belevenissen. Zien je morgen op schiphol. Wij zijn elke dag weer blij dat we een stukje met jou mee hebben kunnen maken.
paps en mams
kus
Vin
Een hele goede reis (ga je vast niet meer lezen, maar dan weet je dat ik toch aan je dacht ;-) )
Kom maar snel een bakkie doen bij je oude collega's! Heb je natuurlijk trouw gevolgd, maar lijkt me leuk om nog wat live verhalen te horen!
x Jolanda
Mooi stuk weer Luus! Kan niet wachten tot morgen! Raar om dat weer te kunnen zeggen! Tot morgen! Hele goede reis. Geniet na van al het moois dat je hebt mee gemaakt en tot snel! x
hele goede reis.Fijn dat je zo genoten hebt in Thailand,heel ander land als Australie.Hoop dat je kan slapen in het vliegtuig.
Geniet van je aankomst op Schiphol, met al die bekende gezichten.Spreek je zeker een keer als je weer thuis bent.Tot kijk.
Nicolette
Ben zo benieuwd naar je verhalen en voor je long overdue dikke knuffel!
c u soon.
Kus Maaike
Morgen je heerlijk even knuffelen:) ik zie er naar uit! nog maar even:)
kuss