Sydney

Zittend op mijn kamer zit ik deze blog te schijven. Met op de achtergrond het constant geluid van Sydney: toeterende auto’s, sirenes, en opstijgende vliegtuigen, voorbij razende treinen. Het is nooit stil in het centrum van Sydney. Het is ondertussen alweer bijna drie maanden geleden dat ik hier aankwam om te gaan werken en in die tijd heb ik Sydney beter leren kennen. Sydney is een gigantisch grote stad met verschillende gezichten: het drukke centrum waar iedereen gewoon zijn eigen gehaaste leventje lijdt, Bondi met zijn voor Australie zo typerende ‘lay back’ imago, The Rocks met zijn voor Australische begrippen oude gebouwen en Hunter Hills dat bewoond wordt door alledaagse gezinnetjes. Zo is het straatbeeld in Sydney echt overal verschillend.

Typerend voor het straatbeeld in het centrum zijn de zwervers. Op vele straathoeken zitten ze met hun hoofd gebogen en een bakje voor zich om geld te bedelen. Soms leggen ze op een bordje uit wat hun reden is: ‘ziek familielid heeft dringend medicijnen nodig’ of ‘vanwege de crisis ben ik mijn baan kwijt geraakt’. De meesten hebben een vaste plek waar ze dagelijks terug keren. Sommigen hebben zelfs een ‘vaste verblijfplaats’ wanneer ze in bijvoorbeeld een inham van een gebouw een soort eigen woonkamer hebben gecreert. Toevallig las ik vandaag dat 40% van de daklozen onder de 25 jaar is. Deze zie ik echter nooit op straat. Over het algemeen zijn het oude mannen met lange baarden en ongewassen haren die het straatbeeld in het centrum kleuren.

Een ander typisch iets zijn de straatartiesten. Op vaste plekken in de stad zijn ze te vinden: Victoria Building, Circular Quay, bij mijn supermarket op het hoekje en ga zo maar door. En ik moet zeggen: de meesten vrolijken de boel zeker op. De een door muziek te maken, de ander door een mooi schilderij op straat te tekenen, weer een ander laat zien hoe lenig hij is en propt zich in een glazenhokje van 60cm bij 60cm. Ik hou er echt van op mijn vrije dagen gewoon de stad in de lopen en te zien wat ik tegenkom. Zo zat ik twee weken terug op Martin Place naar een jongen te luisteren die met zijn gitaar een zakcentje probeerde te verdienen om verder te kunnen reizen. Heerlijk om even een kwartiertje op een bankje te zitten en er naar te luisteren. Er zijn echter ook weleens mensen die hun kunsten beter in de badkamer kunnen vertonen, maar dat zijn er gelukkig maar weinig.

Mensen die ze van mij zeker in hun badkamer op mogen sluiten zijn de verkopers die je op straat allerlei ‘special for you’ aanbieden aan proberen te smeren, en de goedbedoelde types die geld inzamelen voor goede doelen. In Australie wordt natuur en milieu erg belangrijk gevonden, maar toch staan op bijna elke straathoek mensen onzinnige foldertjes uit te delen. Zou de regering daar wat aan doen dan zou dat en hoop onschuldige bomen het leven besparen. In Nederland heb ik echt nooit zoveel van dit soort mensen op straat gezien. Ik vind ze meestal maar vervelend opdringerig maar gelukkig ben ik ondertussen getraind in hen te omzeilen. Mocht ik ze toch niet kunnen ontwijken bieden mijn iPod en mijn ‘ik heb heel erg haast’ blik uitkomst.

De typische Australier zoals ik me die altijd voor heb gesteld (breed gebouwd, gebruind, knappe kop en cowboy hoed op) is hier in Sydney trouwens in de verste verte niet te bekennen. Natuurlijk lopen er genoeg knappe koppen rond op o.a. Bondi maar de cowboy hoed is toch echt iets voor farmers buiten de stad. Daarentegen zijn er wel ontzettend veel Aziaten, iets wat ik dan weer niet verwacht had. Soms lijkt het echt alsof ik in Azie beland ben in plaats van in Australie. Vooral in het centrum zijn er ontzettend veel. Alleen al in mijn huis heb ik er met zes samen gewoond. Het grappige vind ik dat ze allemaal een Engelse naam bedenken. Ik vraag weleens naar hun Aziatische namen, maar die zijn simpelweg niet te onthouden en moeilijk uit te spreken. Elke Aziaat verzint daarom zijn of haar eigen engelse naam. Zo had ik een paar dagen een Koreaans meisje in huis wonen dat zichzelf Emily noemde, gewoon omdat ze dat een leuke naam vind. Voor mij is het echter maar gek. Ik zie bij ‘een Emily’ altijd een blond meisje voor me en geen zwart harige Aziaat. :P

Het wonen in het centrum heeft zo zijn voor- en nadelen. Het leuke eraan is dat er altijd iets te beleven valt. Je loopt de straat uit en je loopt onverwachts tegen een marktje aan bij Town Hall. Of een huisgenoot deelt ineens mee dat over een uur het vuurwerk bij Darling Harbour begint. Nee, je verveelt je hier niet snel. Daarnaast is alles wat je nodig hebt dichtbij. De supermarkt is op vijf minuten loopafstand, net als the bottle shop en een paar leuke kroegen. Ook zijn bussen in alle richtingen op steenworp afstand van mijn huis te vinden. Ondanks de voordelen had het me ook fijn geleken om in een wat rustigere suburb te wonen. Het leven in het centrum is toch wel erg druk op z’n tijd. Daarnaast zijn de suburbs veel mooier. Het centrum heeft natuurlijk de grote toeristische atracties zoals: het Opera House, the Harbour Bridge, the Botanical Gardens enz. maar the suburbs zijn een stuk ruimer opgezet. Er zijn niet zoveel hoge gebouwen, het is een stuk groener en je hebt er gezellige kleine winkelstraatjes met de leukste boekenwinkeltjes. De eerste twee weken dat ik in australie was en in Sydney verbleef, ben ik alleen buiten het centrum geweest om Bondi Beach en Manly te zien. Zonde! Weet ik nu. Ik ben dan ook blij dat ik terug gekomen ben naar Sydney en the suburbs nu wel beter heb leren kennen.

Ondertussen is het alweer tijd om mijn werk en Sydney te verlaten. Morgen ochtend vlieg ik naar Fiji om daar twee weken rond te trekken met Marije. Ik heb zojuist het afscheid van de gezinnen achter de rug. Een erg gezellige middag met heerlijke Australische versnaperingen, vrolijk geklets en dansoptredens van de kinderen. Ik ga de gezelligheid en alle lol die ik met en om de kinderen had ontzettend missen! Maar afscheid hoort er nu eenmaal bij. En ik kijk er ondertusen ook wel weer ontzettend naar uit om weer ‘on the road’ te zijn.

Ik ben erg benieuwd naar Fiji en kan niet wachten op een warme kerstmis op het strand. Ik wens iedereen bij deze in ieder geval alvast hele fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar toe!

Lieve groetjes vanuit Sydney,

Lucienne